Densytometria jest rodzajem badania rentgenowskiego, które służy do oceny gęstości mineralnej kości. Stanowi podstawowe badanie wykorzystywane w diagnostyce osteoporozy. Pomaga ocenić ryzyko złamań kości, a tym samym pozwala podjąć decyzję o rozpoczęciu leczenia osteoporozy. Najczęściej do badania gęstości kości wykorzystuje się bliższą nasadę kości udowej i odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Wynik badania wyrażony jest za pomocą wskaźników porównujących gęstość kości osoby badanej z gęstością kości młodych zdrowych osób.

Densytometrię wykonuje się u osób zagrożonych osteoporozą, szczególnie wśród:

• kobiet po menopauzie,
• starszych mężczyzn,
• osób, które doznały złamania niskoenergetycznego (po upadku lub po niewielkim urazie),
• osób narażonych na ryzyko osteoporozy (leczenie glikokortykosteroidami).

Do samego badania densytometrycznego nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Pacjent nie musi się też rozbierać. W polu badania nie mogą jednak znaleźć się żadne metalowe części takie jak: suwaki, klamry od pasków, guziki, napy, ćwieki, biżuteria.

Dla wygody pacjenta i jakości badania należy przyjść ubranym w strój nieograniczający ruchu i pozbawiony wyżej wymienionych metalowych elementów.
Do badania należy położyć się na specjalnym stole/łóżku, w zależności od rodzaju badania trzeba przyjąć odpowiednią pozycję (np. na plecach lub na boku). Ramię densytometru przesuwa się nad ocenianym fragmentem kośćca. Na ekranie komputera pojawia się obraz kości i dokonywany jest pomiar gęstości kości mineralnej. Wynik przedstawiony jest w formie wykresu i tabeli i podawany w g/cm2.